Einde schooljaar

Niet meer vroeg opstaan, geen stress van huiswerk en deadlines, kinderen op tijd naar bed, lunchtrommels maken voor de volgende dag… Het is vakantie!
Als leerkracht heb ik ook vakantie samen met mijn kinderen, dat is heel speciaal.
Maanden voor de vakantie was het hard werken voor iedereen. Kinderen moeten heel veel toetsen maken en de ouders moeten achter de kinderen aanlopen om de toetsen met succes te voldoen. Leerkrachten moeten zorgen dat ze alle cijfers klaar hebben, heel veel nakijken, administratief werk moet gedaan worden en intussen worden de kinderen steeds drukker, want die zijn natuurlijk ook moe.

Sommige ouders hadden ook veel stress vanwege de EFO of vanwege het twijfelen of hun kind wel of niet over zou gaan.
Intussen roepen veel mensen dat ze het erg vinden dat de meeste ouders niet willen dat hun kind naar het VSBO gaat. Ze vinden het erg dat iedereen zo gefocust is op de HAVO. Helaas is het niet zo zwart/wit. De meeste ouders willen dat hun kinderen naar de school gaan die bij ze past. Alleen zijn wij de laatste jaren bang geworden voor het VSBO. De reden is dat ze het schoolsysteem hebben veranderd, waardoor te veel groeperingen samen naar het VSBO moeten. Daar zijn mensen bang voor, ze willen niet dat hun kind met kinderen in aanraking komen die hen misschien negatief kunnen beïnvloeden. Jammer dat we hierdoor onnodig veel spanning bij ouders en kinderen veroorzaken.

Dit schooljaar verliep voor mij en mijn kinderen goed. Mijn hele klas is over. Mijn kinderen zijn ook allemaal bevorderd naar de volgende groep.
In de vakantie begin ik het nieuwe schooljaar al in te plannen. Voor mijn kinderen en mij. Ik reflecteer op wat fout ging en kom dan met oplossingen opdat het komende jaar beter verloopt.
Als moeder hoop ik dat mijn kinderen zelfstandig zijn en hun school serieus nemen. Mijn tweede vindt school namelijk niet zo belangrijk en het is doodvermoeiend om constant achter een kind aan te moeten lopen opdat deze zijn huiswerk maakt en zijn toetsen leert. Als hij onvoldoendes krijgt voel ik me altijd schuldig, maar eigenlijk hoort dat niet zo. Hij is groot genoeg om zijn werk zelf in orde te hebben.
Als leerkracht hoop ik dat ouders mij hun kids weer toevertrouwen en geloven dat de juf het beste voor heeft met hun kind. Als de juf een keer boos wordt, is het om hun kind te helpen. Kinderen moeten namelijk leren dat er consequenties zijn voor hun negatieve gedrag. Ouders vergeten vaak dat wij kinderen constant moeten opvoeden om de kinderen les te kunnen geven. Je hebt 31 kinderen, elk met een eigen karakter en vooral elk met een andere opvoeding. Iedereen heeft recht op goed onderwijs. Helaas zorgen sommige kinderen met hun gedrag ervoor dat dit proces constant onderbroken moet worden om een kind te waarschuwen. Vervolgens heb je daarna soms te maken met ouders die niet willen dat je hun kroost ergens op aanspreekt, ze hebben dan altijd een reden voor hun negatieve gedrag, wat natuurlijk altijd de schuld van iemand anders is.

Maar nu ga ik genieten van mijn vakantie en natuurlijk plannen voor het nieuwe schooljaar, want ik houd van mijn werk. Mijn kids mogen genieten van hun vakantie, maar natuurlijk zal ik ervoor zorgen dat ze blijven oefenen om niet alle kennis kwijt te raken in de vakantie.