De hitte…
Ja, iedereen weet het al… Het is erg warm op Curaçao. En toch ga ik er over schrijven. Iedereen voelt het. De ene persoon meer dan de andere. Sommige mensen moeten in de hitte werken, anderen werken in de airco. Ik praat nu voor mezelf. En wat doet het met een leerkracht en haar kinderen op school? Wat doet het met een moeder en haar kids thuis?
Ik kan me echt niet herinneren dat het ooit zo heet was, als in september van dit jaar. Dat het schoolbestuur met enkele maatregelen moest komen om de hitte enigszins dragelijk te maken. Zoals extra pauze, wat het nog erger maakt, andere kleren. Ik werk al 14 jaar in het onderwijs en dit is echt de eerste keer.
Voordat ik met de schooldag begin, ben ik al aan het zweten. Dan ga je al langzamer bewegen om het niet erger te maken. Je bent gewoon minder actief als het zo heet is. De arme kinderen moeten in de hitte stil blijven zitten en opletten. Sommigen kunnen dat echt niet opbrengen. Na de pauze zijn ze gewoon helemaal nat en valt er bijna geen les meer te geven. Ik probeer het toch, want ik moet wel op schema blijven met de leerstof. Het gevolg is dat ik boos moet worden, omdat de kinderen niet opletten. Het is intussen nog warmer geworden en mijn geduld is ver te zoeken. Ik ga toch door en doe mijn uiterste best om kalm en koel te blijven. Al een paar keer heb ik me misselijk gevoeld in de klas. Kinderen krijgen spontaan een bloedneus en klagen over hoofdpijn. Je moet er tegenwoordig al meer aan trekken dan vroeger om de kinderen bij de les te krijgen en als het erg warm in de klas is wordt dat alleen maar erger.
Als ik na zo’n dag thuis kom, ben ik gewoon helemaal op. Dan moet ik eten klaarmaken voor mijn drie kinderen en mijzelf. Opruimen, schoonmaken, kinderen aansporen om hun huiswerk te doen, etc. Ik geef mezelf 100 procent op school en dan stel ik thuis niks meer voor. Ik voel me vaak schuldig hierover ten opzichte van mijn kinderen. Het middageten wordt dan weer iets snels en makkelijks. Het overhoren gebeurt dan weer te laat met weinig tijd voor het herhalen van de items die ze niet kennen. De kinderen worden slomer en willen niks doen. Elke keer als ze maar even buiten op de trampoline gaan springen, komen ze helemaal bezweet weer naar binnen. Na alles wat je in huis doet ben je daarna aan het zweten, zelfs buiten in de schaduw. De airco de hele dag aan is ook niet handig in verband met de rekening aan het eind van de maand.
Ik klaag, de kinderen klagen, collega’s klagen, bijna iedereen klaagt. Maar ik vraag me af, wat doen we hieraan? Scholen op Curaçao moeten echt airco’s gaan krijgen, opdat er optimaal lessen gegeven kunnen worden. Er moeten zonnepanelen komen. De kinderen zijn de toekomst, het onderwijs is belangrijk!
We weten dat de aarde warmer aan het worden is. Jammer genoeg zijn de meeste mensen op deze aarde te gemakzuchtig om hun levensstijl te veranderen om beter te zorgen voor de aarde. Bijvoorbeeld door anders te gaan eten, minder te consumeren, minder in hun auto’s te rijden, recyclen, geen plastic tasjes meer, korter douchen… Voor zover we het weten is er maar één plek waar mensen kunnen leven, er is één aarde. Deze mooie planeet waarop wij wonen is van ons en wij moeten er beter voor gaan zorgen.
