3x Talak betekent scheiden!

Talak, talak, talak! Dit zijn zo ongeveer de drie meest gevreesde woorden die een getrouwde moslimvrouw in haar leven kan horen. Ze betekenen niet alleen het einde van haar huwelijk, maar staan ook voor een zware en moeilijke weg waarbij ze haar gehele leven opnieuw moet opbouwen. Dit aangezien het fundament waar ze tot nu toe op gebouwd had is weggevallen.

Echtscheiding in de islam kan verschillende vormen aannemen, sommige geïnitieerd door de echtgenoot en sommige geïnitieerd door de vrouw. De belangrijkste traditionele juridische categorieën zijn talaq – of talak – (afwijzing), khul (wederzijdse scheiding) en gerechtelijke echtscheiding. 
Khul, ook wel khula genoemd, is een procedure waardoor een vrouw van haar man in de islam kan scheiden, door de bruidsschat (mahr) of iets anders terug te geven dat ze van haar echtgenoot heeft ontvangen, zoals overeengekomen door de echtgenoten of Qadi’s (gerecht) decreet. Khul staat een vrouw toe om een ​​scheiding te initiëren door de wederzijdse instemming van de echtgenoot of een gerechtelijk besluit.

Sharia

De theorie en praktijk van echtscheiding in de islamitische wereld is afhankelijk van tijd en plaats. Historisch gezien werden de scheidingsregels beheerst door de sharia, zoals geïnterpreteerd door traditionele islamitische jurisprudentie, en ze verschilden afhankelijk van de juridische school. Sharia is een Arabisch woord dat zoveel betekent als de ‘islamitische wet’ of de ‘wet van God’ en het betekent letterlijk ‘weg naar de bron’. 
De historische praktijk week soms af van de juridische theorie. De koran hervormde de genderongelijkheid van echtscheidingspraktijken in het pre-islamitische Arabië aanzienlijk, hoewel sommige patriarchische elementen overleefden en andere floreerden in latere eeuwen. Vóór de islam werd de scheiding tussen de Arabieren beheerst door ongeschreven gewoonterecht, dat verschilde naar regio en stam, en de naleving ervan hing af van het gezag van de betrokken individuen en groepen. 

Wachtperiode

In dit systeem waren vrouwen bijzonder kwetsbaar. De koranregels van huwelijk en echtscheiding zorgden voor een vaste set normen voor alle moslims, ondersteund door goddelijk gezag en afgedwongen door de gemeenschap. De vroege islamitische hervormingen omvatten de vrouw de mogelijkheid geven om een scheiding te initiëren, intrekking van de claim van de echtgenoot op het bezit van zijn vrouw, veroordeling van de scheiding zonder dwingende reden, criminalisering van ongegronde claims van ontrouw door de echtgenoot en instelling van financiële verantwoordelijkheden van de echtgenoot tegenover zijn gescheiden vrouw. In pre-islamitische tijden hielden mannen hun vrouwen in een staat van onzekerheid door ze voortdurend af te wijzen en terug te nemen zoals de man dat goed vond. 
De Koran beperkte het aantal afwijzingen tot drie, waarna de man zijn vrouw niet terug kan nemen zonder een tussenliggend huwelijk met een andere man. 
De Koran stelt een ‘wachtperiode’ of ‘afkoelperiode’ van drie maanden, als men de intentie heeft een scheiding te ondergaan. In deze interim-periode kunnen man en vrouw hun geschillen oplossen en nog eens goed nadenken over hun beslissingen die het leven van hen en hun kinderen voorgoed zal veranderen.

Hertrouwen 

Het geloof staat een koppel toe om drie maal te hertrouwen, als ze de drie maanden interim-periode voorbij hebben laten gaan en nog steeds zijn doorgegaan met de scheiding. Volgens de regel is het niet toegestaan om te hertrouwen als ze het gehele scheidingsproces driel maal hebben doorlopen.

In dat geval is het verboden dat man en vrouw hertrouwen. De enige wijze waarop zo een koppel weer bij elkaar zou kan komen is als de vrouw een andere man trouwt en eventueel van deze man scheidt. Indien een huwelijk met een andere man faalt, is het haar toegestaan bij haar eerste man terug te keren.