Stevia

Suiker en kunstmatige zoetstoffen

De laatste tijd is het is voor de bewuste consument niet gemakkelijker geworden. Vaak wilt u weten of er in het product dat u koopt, suiker zit, of hoeveel suiker erin verwerkt is en vooral, waar de suikers vandaan komen. De meeste mensen denken bij het woord “suiker” aan kristalsuiker. Een ander naam voor kristalsuiker is sucrose. Er zijn echter verschillende suikers met een verschillende mate van zoetheid. De zoetste is fructose; deze vorm van suiker vinden we in vruchten en honing. Een andere vorm van suiker is sucrose. Dit is het belangrijkste bestanddeel van suikerriet en suikerbieten. Er zijn nog meer vormen van suiker: glucose in honing, vruchten en groenten, maltose in ontkiemende granen en lactose in melk. Voedingsdeskundigen maken onderscheid tussen intrinsieke suikers, die zich in de celwanden van planten bevinden, en extrinsieke suikers. Intrinsieke suikers komen voor in vruchten en zoet smakende groenten als wortelen en rode bieten. Deze voedingsstoffen bevatten bovendien mineralen en voedingsvezels en geven daarom, na het eten daarvan, een voldaan gevoel. Extrinsieke suikers zijn kristalsuiker, honing, stroop, melasse en melksuiker; deze komen dus niet uit de celwanden van planten of bomen. We spreken ook van extrinsieke suiker als we het over vruchtensap hebben. De suiker in vruchtensap is ontstaan door persen, waarbij de celwanden kapot gaan. Extrinsieke suikers beschadigen het gebit. U moet ervoor zorgen dat extrinsieke suikers niet meer dan 10 procent van het dagelijkse totaal aan calorieën leveren.
We weten dat in het lichaam de brandstof voor de spieren, de organen en de cellen suiker (glucose) is. Uit de voeding halen we koolhydraten, vetten en eiwitten. De koolhydraten worden gebruikt voor de energie. Zetmeel en suikers zijn de belangrijkste koolhydraten. Tijdens de spijsvertering worden suikers afgebroken tot glucose. De glucose komt in de bloedbaan terecht en gaat naar alle spieren, organen en cellen in het lichaam.
Zodra suiker in het lichaam komt zal het orgaan, de pancreas, insuline en glucagon produceren. De glucosespiegel van het bloed wordt door de insuline gecontroleerd. Insuline verlaagt dan de suikerspiegel. Is er te weinig insuline dan zal de bloedsuikerspiegel te hoog worden. Is er teveel insuline dan wordt de bloedsuikerspiegel te laag. Glucagon zorg dat de suikerspiegel in het bloed verhoogd wordt. Als het lichaam niet in staat is de bloedsuikerspiegel te reguleren, kan hyperglycaemie (diabetes of suikerziekte) of hypoglycaemie optreden. Onder normale omstandigheden worden de meeste suikers snel verteerd in het lichaam. Een snelle stijging van de suikerspiegel wordt echter weer gevolgd door een snelle daling. Het effect van een zoete snack is dus van korte duur. Hierdoor voelt iemand zich energieker; door de productie van insuline wordt de suiker weer afgebroken. Daarom volgt direct na de opkikker een gevoel van lusteloosheid. U kunt uw bloedsuikerspiegel reguleren door geregeld complexe koolhydraten te gebruiken (granen, bruine rijst, bonen).

Is suiker nou echt zo slecht?

Alhoewel men verband legt tussen het gebruik van veel suiker en een verhoogde kans op hartaandoeningen, diabetes en nierziekten, heeft men dit nooit wetenschappelijk kunnen aantonen. Het is zelfs de vraag of gebruik van veel suiker leidt tot overgewicht. Uit sommige onderzoeken blijkt dat magere mensen meer suiker gebruiken dan mensen die te zwaar zijn.
Suiker zelf bevat geen vitaminen, mineralen en voedingsvezels en ook al hebben bruine suiker en honing een gezondere reputatie, ze bevatten toch slechts kleine hoeveelheden vitaminen mineralen. Het is dan ook belangrijk erop toe te zien dat zoete snacks en dranken de meer voedzame levensmiddelen in het dieet niet vervangen. Suiker heeft ook een remmend effect op de eetlust. Dat kan een reden tot zorg zijn als kinderen zich vol stoppen met lege calorieën uit frisdrank, chocolade en snoep en vervolgens tijdens de maaltijd geen trek meer hebben. Afgezien van het verband met tandbederf is suiker zelf met mate, waarschijnlijk niet schadelijk. Zolang het dieet evenwichtig en veelzijdig is met voldoende vitaminen, mineralen en vezels, en de juiste verhoudingen van vet, eiwitten en koolhydraten is er geen bezwaar tegen matige hoeveelheid suiker. De meeste mensen vinden gezoete levensmiddelen lekkerder.
Een andere theorie is dat er een verband zou bestaan tussen geraffineerde suiker en hyperactiviteit bij kinderen. Voor de omzetting van suiker is chroom nodig, maar dat wordt tijdens het raffinageproces verwijderd. Zonder chroom is het hormoon insuline minder effectief. Sommige deskundigen denken dat dit een rol speelt bij hyperactiviteit en gedragsproblemen als agressie en crimineel gedrag. Mensen met een lactose-intolerantie verdragen geen melksuiker. Omdat hun lichaam het enzym lactase niet aanmaakt, kunnen zij melk en zuivelproducten niet verteren.

Voor de acupuncturist tast suiker een bepaalde energie aan. Deze energie heet in de Chinese geneeswijze Zu Tai Yin. In het westen is deze benaming vertaald in de energie van de Milt-Pancreas. De acupuncturist noemt deze twee organen in een energie. Meestal noemt de acupuncturist deze energie, de miltenergie.
De miltenergie zorgt in het lichaam voor verschillende processen, waaronder de bloedsuikergehalte, het plotseling dik worden of juist heel mager worden, anorexia, slap bindweefsel (waardoor iemand gemakkelijk door de enkels gaat of een wervel verschuift), geen hongergevoel, droge mond, scheuren in de mondhoeken, misselijkheid met soms overgeven, menstruatiestoornissen, verlaging van de weerstand, altijd moe zijn, slijmproductie, schimmelinfecties en duizeligheid. Al deze klachten worden nooit afzonderlijk behandeld met acupunctuur. De acupuncturist prikt een of twee acupunctuurpunten aan en brengt hierdoor een genezingsproces teweeg. Voor een patiënt is het vaak heel raar als ze bij de acupuncturist terecht komen in verband met chronische vermoeidheid en dat na enkele behandelingen andere klachten zoals hierboven beschreven ook verdwenen zijn. Acupunctuurbehandelingen gaan meestal gepaard met een gezonde voeding. In het geval van een verlaagde miltenergie zal suiker geheel uit het dieet geschrapt worden. Daarnaast zal men meer warme dranken moeten gebruiken in plaats van ijskoude drankjes.
Naast de acupunctuur kunt u ook bepaalde kruiden gebruiken. Een kruid dat direct op de milt werkt is Syzygium Jambolanum. Soms wordt het middel uit de schors (Syzigium jambolanum e cortice) gemaakt en anders uit de vrucht (Syzigium jambolanum e fructibus) van de jamboelboom gemaakt. De jamboelboom groeit in Zuid-Oost-Azie. In de homeopathie weet men dat dit middel de suiker in het bloed (bij diabetes) drastisch terugdringt. 

Suiker en tandbederf

Snoep en frisdranken zijn belangrijke oorzaken van tandbederf en van problemen met gebit en tandvlees. De bacteriën in de mond breken suiker af tot een zuur dat het tandglazuur aantast. Snoepen tussen de maaltijden door en het met kleine slokjes drinken van frisdranken en vruchtensap is extra schadelijk, omdat de tanden daardoor langer met suiker in contact komen. De afgelopen jaren groeide het aantal kleuters met een rottend melkgebit, waarin men als het ware de ronde vorm van de speen kon herkennen. Geef peuters dus nooit vruchtensap of limonade in een zuig-fles waar ze langdurig op kunnen zuigen. Kleverig snoep en gedroogde vruchten bevatten veel suiker en plakken aan de tanden. U kunt tandbederf tegengaan door na de maaltijd te poetsen of suikervrije kauwgum te kauwen. Zo komt er extra speeksel vrij dat het schadelijke zuur grotendeels wegspoelt. Daar komt nog bij dat de suikers in de darmen terecht komen en daar verder gaan met aantasting van het lichaam. Het lichaam wordt beroofd van kalk en vitamine C. Zodra er een tekort aan kalk ontstaat, zal het lichaam kalk uit andere depots halen. Dit zijn dus als eerste de tanden. Door de afname van vitamine C zal de weerstand ook dalen. Vandaar dat we nog al te vaak kinderen zien die regelmatig suikers gebruiken met een verlaagde weerstand. Willen we bij een kind de weerstand verhogen, dan moeten we direct het gebruik van suiker stoppen. Daarnaast heeft tandenpoetsen weinig zin, omdat weliswaar de tanden goed schoongepoetst worden, maar de afname van kalk gewoon doorgaat via de darmen.
Voor de acupuncturist is het helemaal niet vreemd dat een kind dat veel suiker gebruikt, klachten zal vertonen van de dikkedarmenergie. De dikkedarmenergie (in de Chinese geneeswijze beter bekend als Tschu Yang Ming) verzorgt behalve de dikkedarm ook nog andere klachten in het lichaam waaronder allergieën, niezen, verstopte neus, armklachten (pijn bij het tillen van de arm), leerproblemen, concentratiestoornissen, hyperactiviteit (ADHD), huidproblemen, pijn in de onderrug en pijn in het scheenbeen. De acupuncturist zal een kind (of volwassene) met ADHD dus altijd via punten op de dikkedarmmeridiaan behandelen. De meest gebruikte punten liggen op de arm, schouder, buik en onderrug. Natuurlijk zal de behandeling altijd ondersteund worden met een gezonde voedingswijze en kruiden. 

[adrotate banner=”3″]

Informatie op de verpakking

Sucrose (kristalsuiker) is een conserveermiddel, vergroot het volume van voedingsmiddelen en zorgt voor een zoete smaak. Om die reden wordt het in veel levensmiddelen verwerkt. Zodra u op het pakje ziet staan dat het product sucrose bevat en vaak verrijkt is met vitamine C, dan weet u al dat deze toevoegingen niet gemaakt zijn omdat de fabrikant u en uw kinderen zo lief heeft, maar zuiver en alleen om het product te conserveren. Fabrikanten gebruiken ook andere suikers en zoetstoffen, zoals glucose, dextrose, maltose, molasse, lactose, fructose, honing, glucosestroop en invertsuiker. Deze veel gebruikte suikers worden op de verpakking van het voedingsmiddel vermeld.

Zoetstoffen zijn suikervervangers maar bevatten geen calorieën en worden daarom gebruikt in dieetproducten, sportdrankjes, diabetesvoeding en suikergoed voor kinderen. Iemand die goed op de hoogte is van gezonde voeding ziet al direct dat er zeven onwaarheden in de eerste zin staan. We hebben namelijk geen zoetstoffen nodig, we hebben geen suiker nodig; de discussie bij zoetstoffen gaat niet over het wel of niet bevatten van calorieën; er bestaan geen dieetproducten; er bestaan geen sportdrankjes; er bestaat geen diabetesvoeding; en er hoort geen suikergoed te zijn voor kinderen. Deze verwarring van de consument is allemaal begonnen met het gif suiker. Suiker is een legaal verslavend middel. De WHO (World Health Organisation) heeft enkele jaren geleden gezegd dat als suiker een product was dat nu op de markt gebracht zou worden, dan zou het geen toestemming hebben gekregen om gebruikt te worden voor het menselijke lichaam.
Hoe is het nou gekomen dat iedereen overtuigd is dat suiker belangrijk is voor de energie en dat we allemaal energie nodig hebben?

 Het lichaam heeft energie nodig om arbeid (beweging) te verrichten. Het voedsel levert het lichaam de nodige eiwitten, koolhydraten en vetten. Energie wordt voornamelijk gehaald uit de koolhydraten. Pas als de koolhydraten gebruikt zijn worden de vetten aangesproken voor het leveren van energie. De koolhydraten worden omgezet in glucose (suiker) die opgeslagen wordt in de lever. Zodra de spieren arbeid moeten verrichten –zoals tijdens het sporten- dan wordt als eerste de opgeslagen glucose –suiker- die opgeslagen is in de lever gebruikt. Vandaar dat iemand met leverklachten zich constant moe voelt. Er is dus suiker (energie of glucose) nodig voor alle functies in het lichaam. Ook voor het denken heb je glucose nodig. Op het moment dat je weinig glucose in het lichaam hebt krijg je achteruitgang van functie van de hersenen die geuit wordt in duizeligheid, hoofdpijn, oorsuizing, flauwvallen, wazig zicht enz.
Duidelijk is dus dat we glucose nodig hebben. Glucose is niet hetzelfde als geraffineerde suiker. Dezelfde term wordt echter gebruikt maar het is voor het lichaam absoluut niet hetzelfde. Het is appels met peren vergelijken! De voedingindustrie heeft daar goed gebruik van gemaakt en de consument al jaren voor de gek gehouden met suiker. Alles wordt gemaakt met suiker en men wordt bewust gemaakt van hoeveel calorieën het product levert. De calorieën zijn verbonden met de suikers in het product. Om minder calorieën in te nemen moet het aantal suikers beperkt worden. Dus de voedingsindustrie komt met de beste oplossing: Zoetstoffen! Hiermee is de halve waarheid -of hele leugen- een acceptabele waarheid geworden. Mensen willen zoetigheid, suiker hebben omdat het verslavend is en omdat het lichaam het schijnbaar nodig heeft. Teveel glucose geeft teveel calorieën, dus je gebruikt dan zoetstoffen en dan ben je gezond bezig. Schandalig! Zelfs gedurende medische, paramedische en voedingsopleidingen wordt deze fout niet opgemerkt. Plotseling praat iedereen over glucose, suiker, calorieën en energie.
Vervolgens komen de slimmeriken en profiteurs op het toneel; producten die minder calorieën bevatten door middel van zoetstoffen, diëten worden opgesteld door middel van zoetstoffen en tegelijkertijd nemen de ziektes, aandoeningen en lichamelijke klachten maar toe. En u raadt het al, de grootste groepen die waarop gemikt worden zijn de diabeten (en toekomstige diabeten, mensen met hypoglycaemie, chronisch vermoedheidssydroom, candida) en kinderen! Miljoenen dollars en euro’s zijn deze zieke mensen waard. Medicijnen worden gemaakt met suiker en zoetstoffen en niemand kijkt of begrijpt de bijsluiter met al de negatieve bijwerkingen. Kijk op de pakjes zoetstoffen en je kunt lezen dat het juist gezond en goed is voor diabeten en mensen die letten op hun calorie-inname. Kinderen worden allerlei drankjes, snoepjes en snacks voorgeschoteld terwijl wij als ouders en opvoeders geen flauw benul hebben hoeveel schade we berokkenen aan het prachtig jong leven. En toch vinden we het gek dat onze kinderen verslaafd zijn aan suiker en na enkele jaren op zoek gaat naar zwaardere middelen. Elke diabeet is een grote bron van inkomsten voor de farmaceutische industrie: insulinepreparaten, injectienaalden, meetinstrumenten, alcoholdoekjes, pleisters en dan na enkele jaren belanden de meeste diabeten in de problemen met de bloedvaten, de ogen, hartklachten, nierklachten, immuunsysteem, baarmoederklachten enz. Stel je voor dat een ‘rare kwibus’ zoals de schrijver van dit artikel gelijk zou hebben en we suiker uit de voeding halen dan zou het moeten beteken dat er over een korte tijd weinig of geen diabeten (en andere ziektes) meer zouden voorkomen zoals bij verschillende natuurvolkeren zoals in het noorden van Pakistan in de Himalayavallei –de Hunzakuts-, indianenstammen, aboriginals, japanse eilanden en de eskimo’s. wat zullen er toch veel blijde gezichten zijn, maar ook veel boze, furieuze gezichten bij de pharmaceutische industrie, FDA (Food and Drug Administration) –en laten we het een beetje lokaler houden- Volksgezondheid, Inspectie der Geneesmiddelen, medische controlerende instanties en medische hulpverleners. Helaas kan het de schrijver van dit artikel niet boeien. Liever als een rare kwibus door het leven gaan, maar de mensen recht in de ogen aankijken dan een goedgelovige, in het gareel medemarcherende sul. Waar het om gaat, is de mens die een gezond leven wilt leiden, het kind dat recht heeft op een gezond leven en het kind dat eerlijkheid van de opvoeder verwacht.
Suiker is niet hetzelfde als glucose voor het lichaam. Suiker is niet hetzelfde als energie voor het lichaam. Zoetstoffen hebben inderdaad geen calorieën maar daar gaat de discussie niet over. Het is te verwachten dat je door minder inname van calorieën je gewicht beter kunt controleren, maar ook daar gaat de discussie niet over! Als u de fout maakt om suiker te vervangen door zoetstoffen omdat het lichaam suiker nodig heeft voor energie dan bent u inderdaad verward geraakt in het web van denken en verwarring waar de voedingsindustrie juist op doelt. Samen met u doen miljoenen diabeten, sporters en kinderen mee en snappen niet dat ze zieker en zieker worden.

De zoetstoffen kunnen als volgt verdeeld worden: 

• Suikeralcoholen (polyolen) bekend onder de merknamen: Sorbitol, Mannitol, Maltitol, Isomalt
• Acesulfaam-K wordt vaak samengevoegd aan andere zoetstoffen zoals Canderel samen met aspartaam
• Aspartaam bekend onder de merknamen: Nutrasweet, Canderel, Natrena 2
• Sucralose bekend onder de merknaam: Splenda
• Cyclamaat bekend onder de merknaam: Natrena
• Sacharine bekend onder de merknamen: Hermesetas, Sweetex
• Stevia is ook een zoetstof maar wordt verkregen uit een plant en heeft dus geen merknaam.

Suikeralcoholen wordt verkregen uit suikeralcohol en wordt geclassificeerd als ‘Gras’ (Generally Recognised As Safe). In een dosering hoger dan 1 gram veroorzaken suikeralcoholen diaree, opgeblazen gevoel en maagpijn. 

De kunstmatige zoetstoffen

Er zijn twee soorten kunstmatige zoetstoffen. Zoetstoffen met een zekere massa (mannitol, sorbitol, xylitol en gehydreerde glucosestroop) hebben ongeveer dezelfde calorische waarde als suiker en worden vaak als vervanger gebruikt, maar zij worden minder gemakkelijk opgenomen.
De suikeralcoholen, gehydreerde glucosestroop en xylitol, helpen cariës voorkomen en worden daarom wel in snoep en kauwgum gebruikt. Wie dagelijks meer dan 25 g suiker vervangers gebruikt, loopt het risico diarree te krijgen. Intense zoetstoffen, zoals acesulfame K, aspartaam en saccharine, zijn 220 tot 400 maal zo zoet als suiker. Omdat men er minder van nodig heeft, blijft het aantal calorieën beperkt. Deze zoetstoffen worden vooral in dieetartikelen gebruikt. Aspartaam heeft dezelfde smaak als suiker en heeft geen bittere nasmaak zoals saccharine.
In de natuurgeneeswijze worden de kunstmatige zoetstoffen ten strengste afgeraden. Maar dat verwachtte u al op het moment dat u “kunstmatig” las. 

Suiker is namelijk de nummer één verslaving aller tijden. Gek hè? En wij ons maar zorgen maken en onze kinderen behoeden opdat ze niet aan de drugs gaan, terwijl wij als ouders en opvoeders ze vanaf de kinderjaren volstoppen met suiker. Als u het snapt mag u me bellen of schrijven.

Stevia, een natuurlijke zoetstof 

Reeds honderden jaren gebruiken de inwoners van Brazilië en Paraguay een blad om bittere theesoorten te zoeten. In de laatste 20 jaren hebben de Japanners dit blad als een veilige, calorievrije, natuurlijke zoetstof toegepast.
Stevia Rebaudiana (ook bekend als Ka he’e) is een tropische éénjarige met zeer zoet blad dat de stof ‘stevioside’ bevat. Het witte kristallijne poeder is 250 – 300 maal zoeter dan sucrose. Deze plant is al in 1899 door Dr. M. S. Bertoni beschreven. In 1918 schreef hij dat deze plant de mogelijke vervanger kan worden van saccharine. Volgens dr. Bertoni heeft deze plant de voordelen dat die niet giftig is, een heel sterke zoetstof is, het kan in natuurlijke vorm toegepast worden en het is goedkoper dan saccharine.
Jammer voor het laatste, want dat is de reden geweest voor een grote discussie bij de FDA (Food and Drug Administration in Amerika) vanaf 1987. In Japan, China, Zuid-Korea, Brazilië is Stevia wel toegestaan als natuurlijk zoetmiddel.

In de jaren na 1990 werden verschillende bedrijven die Stevia verkochten in de VS door de FDA gedwongen de verkoop te stoppen omdat het middel niet geregistreerd was. In enkele gevallen werd door een FDA inspecteur zelfs gezegd dat de grote fabrikant van Nutra-Sweet geklaagd had bij de FDA. Toen de ‘Herb Research Foundation (HRF)’ om opheldering vroeg kreeg zij pas na ruim een jaar een vaag verhaal waarbij de FDA niet wilde vertellen welke fabrikant achter het ‘onzinverhaal’ tegen Stevia zat.
In mei 1991 bracht de FDA een verbod uit tegen het importeren van Stevia. Ondanks de bewijzen, onderzoeken van verschillende deskundigen, het gebruik in verschillende landen -zonder bijwerkingen of enig negatief resultaat- staat dit natuurlijk middel op de lijst in de VS als een ‘illegaal’ kruid. 

Het mag inderdaad gek klinken, dat een kruid niet gebruikt mag worden omdat het nog niet bewezen is dat het de vermeende werking heeft. Ondanks het feit dat het reeds door miljoenen mensen gebruikt werd/wordt, zonder bijwerking. 

Onder druk van verschillende groepen, onderzoeken en organisaties heeft de FDA op 18 september 1995 toestemming verleend om stevia te verkopen als een voedingssupplement. Dat betekent dat stevia niet gebruikt kan worden in producten als zoetmiddel. Dus een fabrikant mag niet gebruik maken van de effecten van stevia door snoepgoed, taartjes, ijsjes enz. op een natuurlijke manier te zoeten. Onbegrijpelijk maar waar.
Wat ook waar is, is dat geen enkele fabrikant een kruid kan nemen en kan patenteren of verkopen als een medicijn. De farmaceutische industrie heeft dus geen enkel voordeel om een kruid te gebruiken. Een medicament echter kan gemakkelijk gepatenteerd worden en voor een hoge prijs verkocht worden. Stevia zal, net als andere kruiden, nooit de status krijgen die het verdient.
De consument koopt nu stevia bladeren, stevia poeder of stevia thee en gebruikt het toch als zoetstof.
Stevia heeft als voordeel dat je het zowel koud als warm kunt oplossen. Warm is echter beter. Wilt u dan stevia als zoetmiddel gebruiken dan maakt u een klein beetje thee van de bladeren en giet het dan in of over het gerecht waar u normaal suiker zou gebruiken.

Voorstanders van stevia hebben beloofd door te gaan met protest totdat dit product de ‘GRAS’ (Generally Regarded as Safe) krijgt.
Stevia heeft verder een gunstige werking op de huid; het wordt gebruikt in gezichtsmaskers, bij acné, bij rimpels en huidirritaties. De donkere vloeistof wordt op het gezicht gesmeerd en men laat het 30 tot 60 minuten drogen.
Door het gebruik van dit product op wonden, ontstaat er een snellere genezing zonder littekenweefsel. 

Stevia mag dus -nog- niet gebruikt worden als zoetmiddel; de FDA heeft wel een lijst van ‘Reduced-Calorie Sweeteners’ die wel toegestaan is. Met al de negatieve bijwerkingen zijn deze producten toch nog te koop in alle supermarkten. 

Hier volgt een lijst van zoetstoffen (alcoholsuikers oftewel polyols) die toegestaan zijn in de Verenigde Staten.
Hydrogenated Starch Hydrolysates (HSH): dit is een mengsel van sorbitol, malitol en oligo-sacchariden. Afhankelijk van de verhouding is het 25-50% zoeter dan sucrose. Het is een eindproduct van maïsstroop en kan allergische reacties veroorzaken.
Isomalt is 45-60% zoeter dan sucrose. Isomalt wordt gebruikt in snoepgoed, ijsjes, jams, drankjes en gebak. Isomalt wordt gemaakt uit suiker. De enzymen in het spijsverteringsstelsel kunnen dit product niet afbreken.
Lactitol ziet eruit als sucrose maar bevat de helft van het aantal calorieën. Het is 30-40% zoeter dan sucrose.
Mannitol is 0,7 keer zoeter dan sucrose. Wordt voornamelijk verkregen uit zeewier. Van dit middel is een laxerend effect bekend bij gebruik van meer dan 50-80 gram per dag. Wordt veel gebruikt in kauwgum.
Maltitol: is 0,9 keer zoeter dan sucrose. Maltitol is een product dat verkregen wordt uit mout suiker (maltose). Wordt veel gebruikt in snoepgoed.
Sorbitol is 0,5-0,7 zoeter dan sucrose. Bij gebruik van meer dan 50-80 gram per dag, kan het laxerend werken.
Xylitol wordt verkregen uit fruit en groenten. Van dit product is het bekend dat het niet fermenteert in de mond. Vandaar dat xylitol gebruikt wordt in verschillende producten die lang in de mond gehouden worden zoals snoepgoed, kauwgum, toffee en pepermunt. 

Naast bovenstaande producten bestaan er nog veel meer soorten suikers die toegevoegd worden in producten die wij dagelijks gebruiken.
Voor de mensen die allergisch zijn voor suiker is het belangrijk dat ze de etiketten goed lezen, want vaak staat er op het etiket dat het geen suiker bevat, maar enkele regels lager staat wel duidelijk vermeld dat het maltitol of isomalt bevat. 

Stevia is een goede vervanger van suiker. Ik heb stevia geproefd en ik kan u zeggen dat een druppel stevia meer dan voldoende was om een kopje thee een lekkere zoete smaak te geven. Stevia zou een goede oplossing zijn voor de mensen die suiker willen elimineren (om af te vallen), die allergisch zijn voor suiker of geen suiker kunnen verdragen zoals bij gevallen van hypoglycaemie en hyperglycaemie (diabetis).

[adrotate banner=”11″]