Waarom huilen we?

Traanvocht zorgt ervoor dat het oog constant vochtig en schoon gehouden wordt. Elke keer als we knipperen wordt er uit de traanklieren wat traanvocht afgescheiden, dat ervoor zorgt dat het oog vochtig blijft, dat stofdeeltjes die voorbij de wimpers zijn gekomen worden afgedreven en dat bacteriën onschadelijk worden gemaakt. Traanvocht bestaat uit verschillende eiwitten en slijmhoudende componenten.

Een bepaald eiwit dat lysozym genoemd wordt breekt de celwanden van de bacteriën af, zodat de bacteriën kwetsbaar worden. Tevens bevat traanvocht de stoffen natrium, kalium, immunoglobulinen, glucose, calcium en magnesium. Normaal wordt er 1 microliter traanvocht per minuut geproduceerd, wat net genoeg is om de oogbol vochtig te houden. Wordt er teveel vloeistof geproduceerd, dan wordt dit afgevoerd door de traanpunten op het onderste ooglid en komt het via traankanaaltjes terecht in de traanzak. Vanaf daar gaat het verder naar het neusslijmvlies. Vanwege deze verbinding moeten we altijd bij het te veel aan traanvocht (huilen) de neus snuiten.

Traanvocht

Door bepaalde prikkels kan de traanklier overmatig traanvocht produceren.
Deze prikkels kunnen van verschillende aard zijn:

• droogheid van bindvlies of hoornvlies
• mechanische prikkels, zoals een zandkorrel of een vliegje in het oog
• chemische prikkels, zoals uien, traangas of pepperspray
• allergische prikkels, zoals hooikoorts
• psychische prikkels, zoals huilen

Huilen

Huilen is een typisch menselijke reactie en zien we daarom alleen bij mensen. Iemand huilt door emotionele stress of bij lijden en fysieke pijn. Emotionele stress kan zowel positief als negatieve emoties inhouden. Daarom kan iemand die extreem blij is ook tranen laten. De samenstelling van het traanvocht is wel anders bij emotionele stress dan bij huilen omdat er pijn ervaren wordt. Tranen die veroorzaakt worden door emoties hebben een andere chemische samenstelling dan tranen die voortkomen uit andere prikkels. Emotionele tranen bevatten meer hormonen met proteïnen zoals prolactine, corticotropine en leucine. Deze hebben een natuurlijke pijnstillende werking.

Vrouwen

Wanneer iemand huilt, kan dit gepaard gaan met het krijgen van een rode kleur in het gezicht, snotteren, en een ongecontroleerde ademhaling waarbij het bovenlichaam kan schokken.
Vrouwen huilen volgens wetenschappelijk onderzoek meer dan mannen. Volwassen vrouwen huilen 25 tot 50 keer per jaar, mannen maar 5 tot 20 keer. Dat verschil is er niet bij baby’s, maar het huilgedrag verandert bij meisjes en jongens na het twaalfde levensjaar.

Zwakte 

Huilen heeft ook te maken met stoer gedrag. Een jongen die opgroeit in een omgeving waar huilen gelijk staat aan zwakte, zal minder vaak huilen dan een jongen die opgroeit in een omgeving waar huilen wordt geaccepteerd. De emoties komen er dan alsnog uit in de vorm van schelden en slaan. Mannen hebben over het algemeen een hekel aan huilen en schamen zich ervoor. Volgens onderzoekers huilen vrouwen sneller door het vrouwelijk geslachtshormoon prolactine. Dit hormoon heeft invloed op de tranenvloed.
Prolactine is een hormoon dat aangemaakt wordt in de voorkwab van de hypofyse, de adenohypofyse. Het blijkt bij de mens vooral een stimulerende werking op het borstklierweefsel te hebben (afscheiding).