Triathlon

Tamara Neuman (34) en Iwan Jonker (32) hadden op zondag 13 maart de dag van hun leven. Zij werden de winnaars van de tweede Olympische Triathlon van Fatum op Curaçao. De wedstrijd bestaat uit anderhalve kilometer zeezwemmen, 40 km. fietsen en 10 km hardlopen.  Een geweldig succes voor deze twee sporters die zich in de voorafgaande periode veel hebben moeten ontzeggen om deze overwinning te behalen.

Door Freda Keuker

Tamara en Iwan vonden het een leuk idee om voor Support magazine te vertellen wat je allemaal moet doen en laten om een topprestatie als deze te kunnen leveren. Niet dat ze verwachten dat alle lezers nu ook onmiddellijk aan het trainen slaan, maar je weet maar nooit.
Tamara vertelt dat ze eigenlijk altijd wel een sportief type was, maar nooit had gedacht dat ze nog eens zou meedoen aan een triathlon.
“Ik kon eigenlijk helemaal niet hardlopen” vertelt ze in haar gezellige huis waar haar twee kinderen Alexine ((8) en Emyl (6) net naar bed zijn gegaan. Ze zijn erg trots op hun moeder en hebben ter gelegenheid van haar overwinning op school een medaille en een sleutelhanger voor haar gemaakt.
“Een paar jaar geleden kon ik nog niet eens naar de hoek rennen” vervolgt Tamara, dus je kunt begijpen dat zo’n triathlon nooit in mijn gedachten opkwam. Ik tenniste graag en hield ook van andere sporten. Ik was verschrikkelijk dik geworden na de bevalling van Emyl. Op een gegeven moment was ik veel te zwaar en ik ben niet groot. Dat was natuurlijk verschrikkelijk. Toen besloot ik daar iets aan te gaan doen. Dus lopen, al had ik daar echt een hekel aan, maar ik heb doorgezet en het ging steeds beter. Ik durfde toen ook weer naar de sportschool, want ik kon nu tenminste weer een leuk pakje aan. Ook ging ik weer tennissen. Met een vriendje van tennis ben ik toen een beetje gaan fietsen en ik ging ook nog steeds naar de gym. Verder wilde ik leren rennen zonder buiten adem te raken en dat heb ik langzaam opgebouwd op de tredmill.
Ik ben toen ook gaan zwemmen, baantjes trekken bij Asiento. Afgelopen oktober heb ik meegedaan met de kleine triathlon, de Halve Olympische dus op Porto Marie en daarna vroegen ze me of ik mee wilde doen aan deze grote Olympische triathlon. Onze trainer, Curd Evertsz van Fatum had er veel vertrouwen in en hij is echt geweldig. We zijn met een groepje van zes en zijn echt heel blij met hem. Het is ook prettig om in een groep te trainen, veel beter dan in je eentje. Ik ben dan ook nog lid van de Sorsaka Bikers, dat is een groep fietsers tussen de 15 en 75 jaar. Daar zijn een stuk of twintig fanatiekelingen bij, waar ik ook bij hoor.”

HONGER

Vooral van het zwemmen krijgt Tamara verschrikkelijk veel honger, maar ze moet natuurlijk opletten dat ze de goede voedingsstoffen naar binnenkrijgt.
Op tafel bij Tamara staan tijdens het interview dan ook geen chips of koekjes maar een schaal met een zogenoemde crudité: reepjes wortel, reepjes komkommer, stukjes broccoli, en selderiestengels, met een gezond sausje.
“Ik eet wel zes keer per dag” zegt Tamara. “Ik sta ’s morgens om zes uur op, dan moeten de kinderen uit bed en dat kost soms wel een half uur voordat het lukt. Ik begin met een groot glas water. Water drinken moet trouwens de hele dag door. Minstens twee liter, dat is niet alleen voor mensen die trainen een must, maar voor iedereen.  Daarna neem ik cornflakes of muesli met melk, zonder suiker. Soms schiet dat er wel eens bij in wanneer de kinderen een beetje treuzelen. Als ik ze naar school heb gebracht ga ik zwemmen, dan naar kantoor en op kantoor eet ik een appel. Daarna twee broodjes. ’s Middags eet ik meestal een pasta of soep. Ik probeer altijd wel gezond te eten, maar daar moet ik echt aan werken, want ik houd van lekker en veel eten.
Tussendoor eet ik veel fruit en ’s avonds brood en natuurlijk rauwkost, zoals hier op tafel staat, maar ook bijvoorbeeld wat sla en tomaat. Ik ben gek op melk, maar de laatste dagen voor de wedstrijd wordt het afgeraden om melk te drinken. Vet mag dan natuurlijk ook helemaal niet.
Een keer in de week ga ik met de kinderen wel naar een fast-food restaurant, want dat vinden ze heerlijk. Ik moet me dan echt inhouden om niet van alles te bestellen, maar wat ik dan wel doe is de restjes van de kinderen opeten. Ja, ik houd van eten en dat mis ik dan ook wel. Alcohol kan ik makkelijk laten staan, een enkele keer een wijntje vind ik wel lekker, maar voor de rest drink ik net zo makkelijk water of fris.”
Tamara vindt het fijn dat men ook bij the First Curaçao International Bank rekening houdt met haar sportieve activiteiten. Ze mag als het nodig is eerder weg van haar werk en toen ze op haar werk kwam de dinsdag na haar overwinning kreeg ze een ware ovatie van haar collega’s. “Ik heb de overwinning natuurlijk niet in de schoot geworpen gekregen en ik heb er heel wat voor moeten doen en veel voor moeten laten. Ook voor de kinderen was dat niet altijd even leuk. Gelukkig heb ik veel steun gehad van mijn moeder en natuurlijk van mijn coach en al mijn teamgenoten. Die steun was heel belangrijk voor mij.” 

CHOCOLAATJES

Iwan won de Olympische Triathlon voor de tweede keer. Vorig jaar was hij ook de winaar. Hij heeft een voedingsschema waar hij heel stiekem wel eens van afwijkt, want hij is verslaafd aan chocola, speciaal M&M’s. Dat zijn die kleine gekleurde chocolaatjes die smelten in de mond maar niet in je hand, zoals de reclame dit lekkers aanprijst.
“Als ik nu niet hier had gezeten, dan had ik misschien vanavond wel een flinke zak M&M’s leeggegeten” zegt hij lachend.
Dan wordt hij weer ernstig en vertelt dat hij natuurlijk ook een streng voedings- en trainingsschema aanhoudt als voorbereiding op de triathlon.
“Vier en een half jaar geleden kwam ik op Curaçao, als kandidaat deurwaarder. Ik had in die tijd echt een buikje en woog 85 kilo. Ik ging voetballen bij Willemstad, maar ja, dat mondde meestal uit in het bezoek aan diverse horecagelegenheden, zodat ik dan midden in de nacht thuiskwam met heel wat biertjes op, dus dat is ook niet echt bevorderlijk voor je lijf.
Toen besloot ik om te gaan lopen en dat deed ik één of twee keer per week. Ik kwam bij de Roadrunners terecht en heb daar lekker veel getraind, goede trainingen gevolgd en aan wedstrijdjes meegedaan. Door dat sporten kwam ik in contact met een heleboel mensen en veel sportieve mensen natuurlijk en zo kwam ik er ook toe om mee te gaan doen aan andere evenementen. Er was toen een off-the-road triathlon bij Porto Marie en daar wou ik wel aan meedoen. Ik had hier nog nooit gefietst, dus gauw een mountainbike gehuurd, diezelfde dag en toen meegedaan. Nou, dat was gaaf…..dat was erg gaaf die eerste keer!!! De tweede keer heb ik dus ook meegedaan, toen eindigde ik als derde, achter iemand uit Nederland en achter Gert van Vliet van Aruba.  Zwemmen dat vond ik eerst een drama, maar toch heb ik dat ook doorgezet. Ik ben niet iemand die alleen maar sport voor de gezelligheid. Ik wil ook graag winnen. Het geeft me dan ook echt een kick! Mijn vriendin zou het ook heel graag willen maar jammer genoeg heeft zij een ski ongeluk gehad.
Wel zorgt ze heel goed voor mijn dieet en houdt dat goed in de gaten.” 

SUIKER EN ZOUT

“Als ik opsta drink ik eerst een glas water, daarna eet ik een halve liter yoghurt met muesli. Daar doe ik vier grote scheppen suiker in.”
Tamara slaakt een kreet: “Vier scheppen suiker, dat is toch niet goed?”“Ja, maar ik houd van zoet dus, goed of niet, ik doe er vier scheppen in. Dan ga ik naar de zaak, ik werk nu bij Inter Assure, en daar neem ik koffie, ook alweer met suiker, plus een snee bruin brood met kaas of pindakaas. Ja, ik weet het wel, tomaten of komkommer op het brood is natuurlijk beter, maar ik heb liever pindakaas of kaas. Ik neem ‘s morgens als ik van huis ga tien boterhammen mee, twee stuks fruit, waarvan altijd een banaan. Verder drink ik de hele dag door water, bij elkaar tussen de twee en drie liter. De laatste week voor de wedstrijd doe ik wat extra zout in het water. Dat houdt vocht vast en dat is in dit geval heel belangrijk. Wanneer je namelijk één procent van je lichaamsvocht kwijt bent, dan scheelt dat tussen de vijf en de vijftien procent in je prestatie. Het is natuurlijk niet lekker, dat zout, maar het is dus belangrijk”
“Ik krijg het echt niet naar binnen” zegt Tamara. “Ik heb het echt geprobeerd, maar ik word er misselijk van.”
Iwan gaat verder met het onthullen van zijn voedingsprogramma:
“’s Avonds ga ik eerst trainen en wanneer ik aan het voorbereiden ben voor de triathlon kan ik bij Inter Assure om zeven uur ’s morgens beginnen en om vier uur weg. Het is fijn dat mijn werkgever ook helemaal achter me staat en stimuleert.
Nou dan ’s avonds nog een flink bord warm eten, niet te gek, een pasta of rijst of een aardappelschotel. Dat vind ik het lekkerst, zo’n aardappelschotel. Dan neem ik in de loop van de avond nog een broodje, of als ik heel erge zin heb in chocola dan neem ik dat broodje niet.”

 SINT MAARTEN

De beide prijswinnaars hebben een ticket naar Sint Maarten gewonnen om daar op 12 juni deel te nemen aan de Olympische Triathlon. Ook ontvingen ze 500 gulden zakgeld en daar bovenop nog 250 gulden voor het parcours record!!!
En nu maar hopen dat ze ook daar als winnaars uit de bus zullen komen.

Kadertje:
In december vorig jaar werd het Team Endurance Curaçao (TEC) opgericht, met als doel het stimuleren van de sport.  Recreatieve sporters die zich willen aansluiten kunnen zich opgeven bij Iwan Jonker, telefoon (overdag) 4652020 (of thuis) 7677372 of 6988318 (mobiel)., of bij Arnold Pagen, telefoon 7382484 of 6612818 (mobiel).