Suiker is geen energie

Het grote misverstand dat veel schade veroorzaakt aan de gezondheid

We zijn opgegroeid met de leuze “Suiker is energie”. We hebben het zo vaak gehoord en ook vaak gebruikt dat wij het zelf zijn gaan geloven. Het komt niet eens in ons op om daarover vragen te stellen. “Het is gewoon zo” denkt u en daarom ziet u ook geen kwaad in het gebruiken van suiker. Als u zou weten dat suiker helemaal niet gezond is en dat suiker juist de oorzaak is van verschillende ziektes die u en uw kinderen aantasten, zou u het dan vermijden of bent u er zo verslaafd aan dat u het niet eens zou aandurven?

Er is een groot verschil tussen suiker en glucose. Glucose is de vorm van suiker dat het lichaam gebruikt om alle cellen in het lichaam van energie te voorzien. Glucose is dus de brandstof voor het lichaam. Voor sommige delen van het lichaam zoals de hersenen is glucose zelfs essentieel. Zonder glucose kunnen de hersenen niet functioneren. Suiker is echter niet hetzelfde als glucose, en hier ontstaat namelijk de grote verwarring die voor veel mensen moeilijk te volgen en te begrijpen is.

Glucose

Glucose is (terecht of onterecht) vertaald in suiker, waardoor veel mensen denken dat als er over energie voor het lichaam gesproken wordt, dit hetzelfde is als suiker. Alle suikers worden door het lichaam afgebroken tot glucose.
Suiker of sacharose is een zoete stof, die van nature voorkomt in voedingsmiddelen zoals fruit, maïs, suikerriet en suikerbiet. Daarnaast komen ook andere suikers voor zoals melksuiker (lactose) en vruchtensuiker (fructose). Aardappels en granen bevatten ook suikers in de vorm van zetmeel, dat zijn lange suikerketens (zonder zoete smaak) die in de darm wel in suiker worden gesplitst. Suiker gemaakt uit riet-of bietsuiker wordt wel kristalsuiker genoemd. Kristalsuiker wordt als smaakmaker toegevoegd aan bewerkte producten, zoals frisdrank, chocola, snoep en gebak. Suiker behoort tot de koolhydraten. In het dagelijks gebruik wordt onder suikers alleen monosacchariden en disacchariden verstaan. Naast suiker worden ook stroop, siroop (ahorn en agave) en honing gebruikt om producten mee te zoeten. Stroop, siroop en honing bevatten ook suikers.

Fructose

Dan is er nog een verwarring over fructose. Fructose is fruitsuiker en zit dus in fruit. Veel mensen denken dat “omdat het van fruit komt, het wel gezond zal zijn”. Fructose wordt na inname direct doorgestuurd naar de lever.
Fructose is eigenlijk helemaal niet zo gezond; erger nog: fructose wordt namelijk door ons lichaam beschouwd als een gif en is géén leverancier van energie.

Voor het lichaam is er een groot verschil tussen glucose en fructose; dat u zult zien in de volgende voorbeelden:

Inname: 120 calorieën glucose (bijvoorbeeld 2 witte boterhammen).
80% (96 calorieën) wordt gebruikt als energie voor de cellen in ons lichaam.
20% (24 calorieën) gaat naar de lever.
In de lever wordt bijna 100% (23,5 calorieën) alsnog omgezet in een bron van energie.
Slechts 0,5 calorie van de totaal 120 calorieën wordt uiteindelijk omgezet in vet.
Glucose veroorzaakt een insulinereactie, wat er op zijn beurt voor zorgt dat er meer leptine wordt aangemaakt. Leptine is het hormoon dat je hersenen een signaal geeft om te stoppen met eten. Hier is dus een negatief feedbacksysteem werkzaam.

Inname: 120 calorieën sucrose (bijvoorbeeld 1 glas sinaasappelsap).
Sucrose is tafelsuiker en bestaat voor 50% (60 calorieën) uit glucose en voor 50% (60 calorieën) uit fructose.
Van de glucose gaat weer 80% (48 calorieën) direct als energie naar het lichaam en 20% (12 calorieën) naar de lever.
Van de fructose gaat 100% (60 calorieën) naar de lever! Er wordt dus niks als energie doorgestuurd naar het lichaam.
Bij de verwerking van de 60 calorieën aan fructose in de lever ontstaan er verschillende restproducten:
Urinezuur: wordt met jicht geassocieerd. Daarnaast zorgt een teveel ervoor dat de endotheelcellen (een laagje cellen aan de binnenkant van hart- en bloedvaten) minder NO2 aanmaken. NO2 zorgt voor soepele bloedvaten. Deze soepelheid verdwijnt, waardoor de bloeddruk omhoog gaat.
Xylulose 5-p: dit zorgt ervoor dat de hoeveelheid enzymen die vetopslag bevorderen toeneemt. De afbraak van fructose leidt tot veel meer xylulose 5-p dan zetmeel bijvoorbeeld doet.
Citraat: er ontstaat heel veel van dit restproduct, want in combinatie met de verhoogde hoeveelheid vetopslag enzymen ervoor zorgt dat er veel VLDL (slecht cholesterol) wordt aangemaakt en veel vet in de cellen wordt opgeslagen.

Fructose veroorzaakt geen insulinereactie en daardoor wordt er ook geen leptine aangemaakt. Het gevolg is dat je van fructose kunt blijven eten/drinken, omdat het brein geen verzadigingssignaal krijgt.
Een calorie is dus niet zomaar een calorie. De bron van de calorie bepaalt hoe deze wordt verwerkt. Calorieën uit glucose worden door ons lichaam heel anders verwerkt dan calorieën uit fructose. Daarom is het ook zo’n onzin om calorieën te tellen wanneer je wilt afvallen. Een calorie op zich zegt niks. Je moet weten waar de calorieën vandaan komen.
Maar fructose zit toch ook in fruit? Is fruit eten dan ook ongezond? De mate waarin fructose schadelijk is heeft vooral te maken met de hoeveelheid fructose die we binnen krijgen. In de natuur zit fructose altijd verpakt in vezels (een soort antigif). De vezels zorgen er namelijk voor dat je niet onbeperkt suiker binnenkrijgt. Probeer maar eens suiker uit een rietstengel te zuigen. Daarnaast zorgen vezels voor een kleinere insulinereactie, zorgen ze ervoor dat de suiker en fructose minder snel door het bloed worden opgenomen en geven ze een verzadigingsgevoel. Bovendien bevat fruit naast de essentiële vezels ook nog andere micronutriënten, die ervoor zorgen dat de lever gezonder werkt.

De laatste jaren heeft de fructoseconsumptie dus een enorme vlucht genomen. De oorzaak hiervan is tweeledig. Allereerst ontstond er in de jaren ’50 van de vorige eeuw het idee dat vet de veroorzaker was van hart- en vaatziekten. Vet ging in de ban. Campagnes als ‘Let op vet’ moesten de consument ervan overtuigen dat vet slecht is. De voedselproducenten probeerden aan de angst van de consument voor vet tegemoet te komen door het vetpercentage in hun producten te verminderen. Door het verminderen van vet in een product, blijft er echter een smakeloos geheel over. Om dit op te lossen werd er suiker aan deze producten toegevoegd. Suiker was echter aan de prijzige kant.
Eind jaren ’70 vond men echter een goedkopere oplossing voor het toevoegen van suiker: maisstroop, ook wel glucosefructosestroop. Dit werd een favoriet product van de voedselfabrikanten. Het was goedkoper, zoeter en langer houdbaar dan suiker. Het gevolg hiervan was dat het aan veel meer producten werd toegevoegd. En hoewel er minder van nodig is (omdat het zoeter is), werd er niet minder toegevoegd. Dit is dus de tweede reden dat we momenteel met enorm veel vetarme, maar fructoserijke producten geconfronteerd worden. Het zijn producten die niet verzadigen (want vet verzadigt) en zelfs aanzetten tot meer eten.

Bron: Sanova Health Company
Sanova, natuurlijk gezond
Voedingsadviezen & Gezondheidstherapie
Website www.sanova.nl
Facebook Sanova, natuurlijk gezond
Twitter @FitMetKirsten
Contact 06 – 24 32 59 80