Hondenpoep, een gevaar voor de gezondheid
In veel landen is het verboden om honden naar het strand mee te nemen, moet de eigenaar van de hond de uitwerpselen van de hond oprapen met een plastic zakje. Voor de hondenuitwerpselen zijn er speciale afvalbakken. Honden mogen ook niet zomaar overal poepen; sommige parken of velden zijn verboden terrein voor honden. Heeft u zich wel eens afgevraagd waarom er zoveel heisa gemaakt wordt over een paar hoopjes hondenpoep? Het zijn maar uitwerpselen die uitdrogen en ‘vanzelf’ verdwijnen… toch?
In de Verenigde Staten heeft het federale milieuagentschap EPA (Environmental Protection Agency) in 1991 een grootschalig onderzoek gedaan met onthutsende feiten. Uit het onderzoek is gebleken dat hondenpoep veel ziekteverwekkende bacillen en parasieten bevat die dodelijke darmkwalen kunnen veroorzaken, blindheid en hartfalen; bij kinderen kunnen de ziekteverwekkers groeistoornissen veroorzaken. Volgens het Amerikaanse Centrum voor Ziektecontrole, CDC (Centers for Disease Control and Prevention) kunnen de bacillen en parasieten veel dierenziektes veroorzaken die over kunnen gaan op mensen.
Het is niet zo dat zodra de uitwerpselen verdwijnen tussen het gras en vervolgens door de bodem opgenomen worden dat het gevaar geweken is. De ziekteverwekkers kunnen enkele jaren in de grond overleven; het infectiegevaar blijft dus lang bestaan. Het stof van droge poep op gras kan ongemerkt ingeademd worden, inclusief levende parasieteneitjes. Voor kinderen is het gevaar het grootst omdat kinderen het meest kwetsbaar zijn. Kinderen spelen in het zand en doen alles in de mond en wrijven met vuile handen in hun ogen. Heeft u zich ooit eens afgevraagd hoeveel ziektekiemen er op zo’n hondenspeeltje leven? U en uw kind pakken dat vast en gooien dat weer een eind weg; waar het terecht komt weet en ziet u niet want de hond heeft het alweer opgepakt en heel braaf terug gebracht.
Gevaar voor besmetting
Het gevaar voor een besmetting is overal aanwezig. Ook in uw eigen tuin kan de besmetting plaatsvinden. Iedereen die de grond aanraakt, door tuinieren, sporten, op blote voeten lopen, kan besmet raken. Het grootste gevaar schuilt op de openbare plekken zoals het strand, parken, open velden of in de kinderspeeltuin. Vandaar dat u vaker verbodsborden op deze plekken zult zien. Dat is…. in landen waar men verder denkt en veel doet aan preventie. Helaas moet opgemerkt worden dat de regels over deze ernstige milieuvervuiling op Curaçao niet bestaan en dus ook niet nageleefd (kunnen) worden. Honden poepen overal en niemand ruimt het op. Er zijn stranden (Jan Thiel, Koredor, Sint Jorisbaai, de zoutpannen om maar een paar te noemen) waar hondeneigenaren reeds een waar ‘rampgebied’ hebben gecreëerd.
Auto’s met daarin drie of vier honden, rijden af en aan en de honden worden daar dagelijks uitgelaten. Na een kleine regenbui al worden de resten hondenpoep in het zeewater afgevoerd. Het zwemwater zou eigenlijk gedurende enkele dagen verboden moeten zijn. Maar aangezien geen instantie dat controleert wordt er ook geen actie ondernomen. Kunt u zich de grote paniek nog herinneren bij de uitbraak van Ebola in 2014? Niet vreemd als u daar even van schrikt want het virus wordt doorgegeven via contact met lichaamsvocht van besmette mensen of dieren. Het virus is via alle lichaamssappen overdraagbaar: urine, transpiratievocht (zweet), bloed, speeksel, sperma, ontlasting of moedermelk. Mensen die ziek zijn geworden kunnen andere mensen besmetten via direct contact met bloed, ontlasting, urine, sperma, braaksel en zweet.
In het onderzoek geeft de EPA ook te kennen dat de in enkele dagen verzamelde poep van honderd honden voldoende is om een zwemplas tijdelijk te sluiten. Ook is de hondenpoep schadelijk gebleken voor de landbouw en voor het oppervlaktewater. Eitjes van parasieten in hondenpoep blijven jarenlang leven. Zelfs ingeademd stof van droge poep kunnen de bovengenoemde ziekten veroorzaken. Het EPA noemde hondenpoep al in 1991 een bron van ernstige vervuiling, in dezelfde categorie als olie en giftige chemicaliën.
Hondenpoep voldoet niet als meststof; het vergiftigt grasvelden, veroorzaakt brandplekken en lelijke verkleuringen. Hondenpoep krioelt van de colibacteriën. Een gram bevat naar schatting 23 miljoen colibacterieën. Colibacteriën vind je vooral in de darmen van zoogdieren. Ze kunnen bij mensen krampen veroorzaken, diarree, darmziekten, koorts, spierpijnen, hoofdpijn en braken. Besmetting met de ook in deze poep aanwezige spoelworm kan groeistoornissen, huidirritaties, buikgriep en lusteloosheid veroorzaken, en in ernstiger gevallen hart- en nierfalen.
Duitsland registreert jaarlijks 17 besmettingen met gewone lintwormen. Dit afgezien van besmettingen met de hondenlintworm, Echinococcus multilocularis, die steeds vaker voorkomt. De larven vreten zich een weg naar lever, milt of longen en vormen daar een blaas (cyste), waarvan de binnenkant met talloze embryonale lintwormkoppen is bezaaid. Klachten: buikpijn, obstructie van de galwegen, geelzucht. Springt een blaas stuk, dan kunnen koorts, jeuk en huiduitslag optreden. In de longen kan daar nog pijn op de borst en ophoesten van bloed bijkomen. Mensen die ziek worden door deze worm overleven een besmetting soms niet. Vooral in Duitsland en Frankrijk komen dit soort gevallen voor.
Hondenpoep bevat vaak een enorme fauna aan bacillen, virussen, wormen en parasieten, met navenante gevolgen. Onderstaand schema is slechts een selectie.Hondenpoep bevat vaak een enorme fauna aan bacillen, virussen, wormen en parasieten, met navenante gevolgen. Onderstaand schema is slechts een selectie.Ring- of rondworm: Larven vreten zich een weg naar hersenen, longen, nieren, lever, het hart of de ogen en veroorzaken daar ziektes. Je kunt er zelfs blind van worden.Salmonellabacterie: kan tot buiktyfus leiden, beenmergontsteking en paratyfusCryptosporiden: dit zijn kleine parasieten. Veroorzaakt de ziekte “cryptospordiosis” met o.a. zeer hevige diarree.Campylobacterie: veroorzaakt de ziekte “Campylobacteriosis”, met onder andere buikgriep.Hartwormen (Dirofilaria immiti): de wormen graven zich in de longen en kunnen uiteindelijk het hart bereiken.Zweepwormen (Trichuris trichiura): de wormen nestelen zich in de darmenMijnwormen (Ancylostoma duodenale): de wormen nestelen zich in maag en darmenRondwormen (Nematoda): deze wormen ‘bewonen’ de darmen en anusGewone lintwormen (Cestoda): deze hechten zich met de kop aan de darmwand.Parvovirus: dit virus leidt tot parvovirose en veroorzaakt braken en diarreeGiardia Lamblia: de bacterie veroorzaakt giardiasis, een dunne-darminfectie met diarree.
